Συντήρηση Γαλβανισμένου Χάλυβα

Συντήρηση τουγαλβανισμένο ατσάλι
Όταν το γαλβανισμένο φύλλο χάλυβα εκτίθεται στον αέρα, προκαλούνται κυρίως διάφοροι τύποι συνθηκών όπως ξηρή διάβρωση, υγρή και ψυχρή διάβρωση και υγρή διάβρωση.
Ξηρή διάβρωση τουγαλβανισμένο ατσάλιαναφέρεται στη διάβρωση του επιφανειακού στρώματος του χάλυβα στον ατμοσφαιρικό αέρα με υγρασία αέρα κάτω από 30% που δεν παράγει ένα συνεχές φιλμ νερού ηλεκτρολύτη. Υπό αυτές τις συνθήκες, ο ρυθμός διάβρωσης του χάλυβα είναι σχετικά αργός, αλλά υπάρχουν λίγα τέτοια πρότυπα φυσικού περιβάλλοντος.
Η υγρή ψυχρή διάβρωση του γαλβανισμένου χάλυβα αναφέρεται στη διάβρωση του χάλυβα στον αέρα του περιβάλλοντος με υγρασία αέρα άνω του 30% και μικρότερη από 100%. Σε μια τέτοια περίπτωση, υπάρχει σκόνη στην επιφάνεια του χάλυβα, και υπάρχουν μικροπόροι και κενά στο στρώμα σκουριάς, που προκαλούν απορρόφηση από το μικροσκόπιο, με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση του νερού που δεν μπορεί να δει το ανθρώπινο μάτι, και η αρχή της Τα γαλβανικά κύτταρα δημιουργούνται στο συρρικνούμενο νερό και ο ρυθμός διάβρωσης είναι σχετικά γρήγορος. .
Υγρή διάβρωση τουγαλβανισμένο ατσάλιτο φύλλο αναφέρεται στη διάβρωση τουγαλβανισμένο ατσάλιφύλλο στον υγρό και κρύο αέρα του περιβάλλοντος με υγρασία αέρα που υπερβαίνει το 100%, και το επιφανειακό στρώμα έχει στερεοποιημένο νερό συρρίκνωσης που μπορεί να δει το ανθρώπινο μάτι. Σε μια τέτοια περίπτωση, το νερό στην επιφάνεια του χάλυβα συρρικνώνεται και το νερό είναι παχύτερο, έτσι ώστε ο ρυθμός διάχυσης του οξυγόνου στο εξωτερικό της επιφάνειας του χάλυβα μετά την τήξη είναι σχετικά αργός, γεγονός που μειώνει τον ρυθμό διάβρωσης. Στην πραγματικότητα, η διάβρωση του χάλυβα σχετίζεται στενά με τη συρρίκνωση του νερού του επιφανειακού στρώματος μεταξύ των δύο, και λόγω της παρουσίας νερού, το CO2 διαλύεται στο νερό, με αποτέλεσμα ο σίδηρος να παράγει έναν ασθενή ηλεκτρολύτη, με αποτέλεσμα μια σειρά από ασθενείς αντιδράσεις ηλεκτρολυτών.
Το CO2 στο αέριο διαλύεται συνεχώς στο νερό και η αντίδραση διεξάγεται συνεχώς. Δεδομένου ότι το βασικό προϊόν της αντίδρασης είναι το έντονο κόκκινο, το υλικό μετά την οξείδωση του σιδήρου στον αέρα ονομάζεται γενικά «κόκκινη σκουριά». Η κόκκινη σκουριά είναι πολύ χαλαρή και λιώνει πολύ εύκολα. Είναι αδύνατο να προστατευθεί η επιφάνεια του χάλυβα από τη διάβρωση ξανά, επομένως η διάβρωση του χάλυβα θα πραγματοποιηθεί μέχρι να χαραχθεί πλήρως. Είναι το χαρακτηριστικό του χάλυβα. Εξαιτίας αυτού, ο χάλυβας πρέπει να είναι
Άλλα μεταλλικά υλικά ή το πάχος του προστατευτικού στρώματος των μεταλλικών υλικών για να αποφευχθεί εύλογα η διάβρωση του χάλυβα.